Нека ми е уѓе: на таква глава таков брич, што го вели тој збор татко, ем ак има што го вели, чунки сѐ што ме учеше и ми велеше, сѐ по глава ме удри.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
„Лоши соништа ти ја затемниле главата. Таква глава не останува долго време на рамењата.“
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Кај да те познавам, вели, со таква глава?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)