- Не ти требаше таков луксуз! - рече доктор Коста.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Да простиш, ама како што велиш, таков луксуз е потребен.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
На секој друг час можеше човек и да си дозволи таков луксуз, воопшто не беше опасно на друг час малку да се поспие, дури се претпочиташе како нешто нормално, природно.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
- Да, ниту можеме да си дозволиме таков луксуз, трпението на Стојановци е при крај, но зошто, зошто никој не застана на нашата страна?
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Никогаш не се прашал кој го крстил со тоа грдо име и затоа не се погледнуваше во огледало, едно што по домовите ретко имаше такви луксузи, а друго и затоа што не сакаше да си ги гледа мозолките по лицето.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)