те (зам.) - изеде (гл.)

— Од двете, едното ти е: или си болна, или ... те изел в'кот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ами ошче кога ми побара кисели сливи, јас разбра оти те изел в'кот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Токму таков еден детал може да те изеде.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Тоа е игра, нема да те изедам, - му вели Митко. - Тогаш ти биди зајаче и јас нема да те изедам, - одговара Сашо.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
И ќе ти кажам дека дозволи стравот те изеде и да не ја играш играта со кеиф.
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
Сашо: Ама тоа не е вистина. Јас божем ќе те изедам, а ти пак ќе си бидеш жив и здрав.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Мечки да те изедат, сакам да му речам, ама пак го гледам нагалено.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Море, ќе те изедам ко јаболко, вели.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ух, со заби ќе те изедам како сум силен!
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
ВЕРА: Ме изеде срчка да те изеде. (Поставува за јадење.) Што попрво да сторам? Дали да изметам, дали да исперам, дали да зготвам?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
На мајка Геле, што кабает направи ти на пет години, што те изедоа пците крастави... Ни Анѓа не мислеше друго.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
И да те оставиме жива, ама ѕверове ќе да те изедат.“
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)
Сашо: Ама тоа не е вистина. Јас божем ќе те изедам, а ти пак ќе си бидеш жив и здрав.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Ги мијам и си шепотам: излези болесиште од коските во месото, од месото во косата и во ноктите и оттаму појди во реката и оди по река, дури да те изедат рибите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Од патот рикна магаре, и некој рече: волкот да те изеде!
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тој стариот лав таму веднаш ќе те изеде.”
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Никогаш не би можела да го извлече од таму.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Сани го чувствува бебето во своите раце, колку е тешко и како лесно би можело да ⥊ се лизне и да падне преку шипката во затревената пештера.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)