- А ти молчи. Никому ни збор да не си кажал.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Ти молчиш, јас молчам, црвена самогласка како касај од недоџваканото јаболко на Ева, се препречила во грлото и сега само ааме, еаме, иаме, оаме, уаме...
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
- Јас сум водач на едно движение тука, - рече таинствено тој и го погледа Коча малку преку рамо, небаре сакаше да го предупреди: ама ти молчи си...
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
А ти молчи... Се смееше некако морничаво, ситно, старечки; можеби го давеа невидливи прсти.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
МАТЕЈ: Зборувај за себе. МИРА: А ти молчи за себе. Добро ти е во туѓ стан, со туѓи пари.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Си наликуваме еден на друг дури и во молкот... Ти молчиш оттаму, јас одваму... Тишина..
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)