- Добро утро Петар... - шепна тивко Трајанка. - Добро ти Бог дал... –одговори тој исто со шепот, зашто ако зборуваа погласно, можеа да ги пробудат другите... во соседната соба.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Татко ми беше моќен во тишината, се учеше на неа кога читаше, а исчита книги за неколку животи. – Добар ден, добри луѓе! – изусти прва мајка ми. – Дал ти Бог добро, мајко! – одговори шефот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
— Добро утро, браче Бино! — Дал ти бог добро, невесто Досто! — Шо правите, шо чините?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Мораше и ова да се издржи. – Добар ден, Мајко! – ја пречека војничето. – Дал ти Бог добро, сине! – Ние, Мајко, немаме бог.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Толе се понасмевна и испушти едно: — Добро утро, браќа! Сакате ли госје? — и рипна од коњот. — Дал ти бог добро, Толе.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Се слушнаа стотина растреперени гласови.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
- Дал ти бог добро, - рече стариот иронично и го проследи со поглед в грб.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)