А ти, пак, од каде па ти сега тука? Ти, ти не си со нив?
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
„Ти сега мислиш“, рече тој, „ дека моето лице е старо и уморно.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
- Ех, бре дете- му рече на Едо,- ти сега со овие „кртули“ ми сврши голема работа.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Сонот што го сонуваш ти сега, е сон задоцнет. Јас веќе не го сонувам тој сон.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Му одам на рака колку што можам, по јаже преку голема вода се движам и, слушам, „Еве и ти сега“, ми вели. „Што јас, бре!“ му велам. „Што!...“ ми вели.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Ама кажи ми ти сега мене, кој ги сотре сите оние пред нас? Само Алах, Исус, или пизмата човечка?
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Не ми личи да се фалам, ама да те прашам, колку години имаш ти сега?“ „Дваесет и осум“, рече Марко.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
ДЕПА: Ами ти сега не рече дека будалите викале Коте?! Демек, сега ние сите сме будали што ти викаме Коте?!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Ти сега ќе ми бидеш скала... Држи се цврсто! Денко ја сфати намерата на Бојан.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Откако ќе сретнеа некого кого од поодамна не го виделе луѓето ќе се провикнеа: „Од каде ти сега овде, па згора на тоа уште и жив?“
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
* Едно е сигурно: човекот роден под Сина Скала постоеше.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ете затоа јас се кандисав да се потурчам; да не го тргам тој воловски живот; ама еве овдека пак паднав на полош, пчошки, што ми го откри ти сега.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Ги наполни со камења и ми рече: - Ќе видиш ти сега која е Величе.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
И кај ќе капнеше – гореше земјата. И едно столетие будеше друго и друго по нив се будеше молејќи: Ах, каде си ти сега што управуваш со ѕвездите и под нив утре што ќе се поткреваш.
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)
Ете ти сега! Да гледаме инаку!
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)