Причина за ова е следна: За разлика од другите предмети кои можат лесно да се изострат, со окото тоа не е случај, тоа има округлест облик на кој треба да му се постави врв.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Нејсе! Како што се ширеше мојата работа, така беа се почести моите патувања, во почетокот со карваните, а подоцна за тоа имав свои луѓе.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Згоди и незгоди за тоа има многу, но посебно е карактеристичен еден случај за кој овие денови говорат многумина.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
„Тоа е сѐ!“ си повторува во себе. Тоа имаше двојно значење.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Тоа имаше суров и во исто време маченички израз.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Пред тоа имаше друга работа.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Времето по Њутн или Милтон, времето на владеењето на Вилием Орански во Англија, потоа оние неколку десетлетија пред француската револуција - сето тоа има директно влијание врз вашите филмови.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
А ако се живи и неговите најблиски, ако освен тоа има и покрив над главата, и ако успеал да ја совлада помислата на самоубиство, тогаш граѓанинот на независна, меѓународно признаена држава Хрватска може да започне со преживувањето во мирновременски услови!
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Турците за тоа имаат еден убав збор: „Беќарл’к — бејл’к; свршен — везир, а женет резил“!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Потоа ми дојде една дури злобна мисла во главата - дека можеби со ова што ја преместив сликата му помогнав, ако тој и без тоа имаше таква намера...да ја премести.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Помислував дека тоа има некаква врска со човекот што го сретнавме, но не бев сигурна.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
И најпосле, ако Организацијата и македонската емиграција во Бугарија, особено оној дел од неа што има или државна служба со убави плати или се занимава со журналистика и со тоа има убави доходи и големо влијание на бугарските работи, така што се јавува со кандидатура за министерски места во Бугарија или си има други згодни потфати, -дали, велам, и без помошта на таа наша колонија е возможно некакво особено пројавување на нашата преродба, а имено во таква смисла како што ја спомнав, т.е. во полно одделување на нашите интереси од оние на балканските народи и во развивање меѓу македонската интелигенција и народот македонско народно самосознание?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
АНТИЦА: (со иронија). За тоа има многу чест. Јас не сум го знаела.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Мислеше, просто, на мечките. А тоа имаше за него едно магиско значење, тоа, што му се случи нему со мечка.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И сега тоа старче си имаше и нова куќа, како и сите други бригадири, како сите братучеди и чичковци на Претседателот, а во секоја соба и тоа имаше по еден персиски килим, по еден од оние, што ги ткаеја девојките од нивното село во текстилната бригада на Задругата, никаде непрокнижен, напросто земен и однесен.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Знаеш дека во тоа има и голема романтика!
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
„Еве тоа имам ...лира и пол сѐ на сѐ!“ „Лажеш, чифутине!“ „Жими очи!“ Ножовите се иставаат.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Ана, одмори се. - Остави ме да те погледам и да разговарам. - На тоа имаш право повеќе од секоја друга.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Има два вида бакрданик, варен и вртен. Варениот се припрема на брза рака; откако ќе зоврие водата во котелот, во која пред тоа има турено сол и неколку дрвени лајци сало, полека се сипа царевно брашно и со сукало постојано се врти, затоа и се вика вртен.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Нашиот шеф, тоа неуморно добиче, кој никогаш нема време и ништо не работи, кој најскапоцените часови од денот ги минува во празно дрдорење – една до немајкаде бесмислена егзистенција – кој не се осмелува самиот себеси да си ја признае висината на долговите, кој само подметнува и блефира и ми личи на акробат кој дуе еден балон додека другиот, во истиот миг, му се распрснува: од сето тоа останува само еден одвратен гумен партал кој само миг пред тоа имал свој сјај, свој живот и своја моќ.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Откако ќе нацрташе еден таков предмет – како што реков, тоа се случи само еднаш додека бев кај него – со кола заминуваше на творечки одмор што траеше повеќе од осум дни, додека црташе само четврт час.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Ако стане збор за секс и за тоа имам што да кажам. Поточно, да се пожалам.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Проклет да бидам, во сето тоа имаше нешто трогателно, нежно, необјасниво.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Но секогаш се будеше без да открие што е тоа: на некој начин, меѓутоа, тоа имаше некаква врска со она што го кажуваше Џулија пред да ја прекине.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тоа имаше некаква врска со прашањето дали запирките треба да се ставаат во загради или надвор од заградите.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Но, не верувам дека тоа има врска со бременоста. Не е лошо ти да отидеш и кај друг лекар.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Што пресудуваше кадијата, тоа имаше да се исполни.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
„Зарем во тоа има нешто лошо, Смит, кажи? Ајде!“ 13
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Неговата анализа на историската трансформација на јавната сфера се чини дека премногу е втемелена во песимистичкиот став на Хоркхајмер и Адорно за културната индустрија и нејзиното освојување на јавната сфера и трансформирање во сцена на пасивно консумирање и манипулација, како инструмент за производство на послушност и пасивност, не оставајќи никакво место за прогресивна медиумска политика.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Можеби тоа има врска со фактот дека Хабермасовиот модел на јавната сфера е историски базиран врз моделот на печатените медиуми, коишто „поттикнуваа стилови на аргументација кои се одликуваа со линеарна рационалност, објективност, и консензус“107.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Следниот чекор во планот на Ѓорѓија беше да ја заведе симпатичната сосетка на културен план.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
- Мамо, мамо, дај смири се, - се обиде да рече нешто братучед ми, но тоа имаше обратен ефект.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Како последица на тоа имаме слаба жетва, слаба берба, имаме намалено производство и - сиромаштво!
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Докази за тоа имаше во бројни расправии со келнери и сопственици кои служат црно вино оладено како да е пиво.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Згора на тоа имав и триесет грама добиени од Битола од тој Целета и решив да одам да ја свршам таа работа, да ги ставам парите в џеб...“
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
— Вие сте негова мајка? — Да, велам, татко му загина. — Но тоа има друго презиме.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Мислеа дека тоа не е за мене, дека физички и психички нема да го поднесам тоа имајќи го со мене искуството од претходните потешки физички работи кои што ги работев во минатото и од кои секако имав по некои здравствени последици.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)