И тоа лично од Димитар Зојчев, внук на Зоица Акиноска, кој бил капетан.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Најмалку што можев да помислам беше, дека Иван се врати или ми го враќаат за да ми го испитат паметењето.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Син ми како да се беше вратил од далечно патешествие, и тоа лично а не неговата сенка.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А јас, да ти ја речам вистината, и самата ја знаев сета таа историја, бидејќи сето тоа лично го имав слушнато со свои уши оној ден, кога дед Павел ги покани сите Белогардејци кај него, на имањето, и приреди богами богата гозба.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Па кажете ми сега, со каков изговор ќе можев во мојот дом да не го прифатам детево, им се обраќав во мислите на милиционерите?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)