Кога ќе го повикаат на изложба, тој инсистира дека не може да патува сам, туку треба да го следи сопственикот - неговата сопруга.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
(Напоменуваме дека на повеќе места во спомнатите манифести тој инсистира сонувањето да биде ослободено од секаков вид следења, надгледувања или да не даде господ притисоци и тортури).
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Околу стотина луѓе седеа на тревата пред собранискта зграда, онаа истата за која што тој инсистираше редовно да се коси.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)