Но тој знаеше. „Од прикаските за дедо му или дедото на тој дедо навистина се паѓа во гроб.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Тоа и не беше толку лошо и неинтересно, зашто во празнината што постоеше од тој дедо Велко па назад, Бојан смислуваше и сместуваше разни личности, разни настани од турско и пред турско време, одеше дури и до стари царски времиња, во што се помагаше со сето она што го беше учел по историја.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Јас не знаев дека е тој дедо Геро, иако го имав слушнано.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
„Секакви прикаски му ги пијат дробовите на човека и му го копаат гробот. Се сеќавам, батко Онисифоре.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- А тој дедо Спасе знаел многу приказни и често му ги раскажувал на внучето.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Тој дедо Бран беше познат не само по тоа што селото го носеше името по него, туку и по тоа што тој дедо Бран прв донесол семе од компири.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)