Па ти како сакаш!“, ете, тоа му го реков.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
„Сето тоа се гревови што го полнат, и покрај нашите добри желби, оној ненаситен бунар на нашиот заеднички живот!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А татко ти тврди, и тоа кога сè излезе на виделина, дека сакал да останам скраја од тој злостор.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
„Друг го решава тоа.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
„Сакав да ти го сочувам спокојството. Да останеш скраја од тој злостор“.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
„Ние не сме тие кои решаваат кој ќе остане настрана од некој злостор“, му отсеков.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Тогаш кога Симон ми зборуваше за стрелањето што го извршил Борко и дека тој го потопил Долнец, не заради некаква полза за земјоделието и за напредок на земјата, туку за да се спаси ако може себе си од тешкиот товар на злосторот, да го скрие и да оневозможи тој злостор да излезе на видело, во тие моменти на повреденост и изгубеност кога се вртев наоколу и по својата глава барав со кого би можела да зборувам, до телефонот го забележав името и бројот на Владе историчарот.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)