И кога понекогаш, сосе машината за пишување излегувам на балконот, раслечен и раскрилен над целиот простор, и додека удирам по некое слово и слушам дали тој удар се огласува подалеку, тие ме гледаат чудно.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Тој удар засекуваше преку една искрена љубов.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Во културата и во светот воопшто, уште не се сталожени брановите од тој удар.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Каков е тој настан што не престанува?
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Секања од гром, трештејќи во неа ѝ ја погодиле утробата... па тој удар пламнал во силен оган... кој сѐ стрештил, сѐ строшил и прснале пламени на сите страни!
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)
Ако помислиме дека калкулативното мислење е длабоко засидрено во феномените, што поради тој удар се распаднаа на составни делови, тое е шокантен изум, односно откритие.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
23. АКО ИМАШ ЌЕ ТИ ЗАВИДАТ, АКО НЕМАШ ЌЕ ТЕ КУДАТ - и обуен и бос, значи, ќе нагазнеш врз шилести клинци, биди ваков или онаков сеедно ќе си под тој удар - сѐ на страната обесчестена во тој морален лринцип...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)