тој (зам.) - ѓавол (имн.)

Ќе мора да се сретне со тој ѓавол...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Сонлив, земен, потресен мрмореше: - А што е со тој ѓавол, што голтнало момченцево? Господе, се стресов.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ако тој ѓавол не влезел во папицата Ивана VIII за век и веков не ќе се откриеше нејзината тајна...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
„Како?“, успеав само да пропелтечам. „Па и ливчето на отец Мида“, продолжуваше Филозофот, „не е цело сочувано, и завршува токму кога за ѓаволот треба да глаголи, вака: ,Кога човек го гледа тој ѓавол, коските му штракаат, и посакува да се сокрие од него, на место невидливо, толку невидливо што...’ Како да сака да каже дека местото е толку невидливо што видливо е сосем, а во таа одаја повидливо место од она на ѓаволот – нема.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Учел книга, ама по верата каурска бил заслепен, тој ѓавол од дете!
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)