Живееле во тој мал микрокосмос какво што било маалото како во тврдината во која го бранеле својот опстанок со голема меѓусебна толерантност и солидарност во неизвесните времиња на балканската историја.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Споделувајќи го тој мал чин на мислопрестап со него, О'Брајан направи од Винстон свој соучесник.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Откако излегов од циркусот, сфатив дека светот на Луција, на Партијата, на училиштето, на семејството, на нацијата, на државата е обичен провинциски неуреден двор; светот без циркусот изгледаше беден, смешен, нецелосен; произведуваше дробни грижи со кои ги плашеше бедните мушички заробени во неговата мрежа; тие мушички мислеа дека светот достига до оградите на тој мал двор, а не гледаа дека зад него има уште, и уште, и уште; во циркусот, по само неколку волшебни часови престој, сфатив дека светот е огромен.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Живеевме во тој мал миг на одложената несреќа. А таков беше целиот живот на нашето семејство.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Беа сретнати, со тој мал снежен простор меѓу себе, сковани меѓу тие стебла, со сета морничавост, што се точеше од очите на волкот и просто како да му полазуваше по секоја црта од неговото лице.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Навистина има многу лица, многу правци, многу ситни тунелчиња, низ кои продира тој мал сноп светлина.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
И јас сфатив дека Луција е главната во тој мал судски процес.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)