ја (зам.) - допишува (гл.)

Продолжуваше да се движи во кругот на семејството, да ја допишува заедничката хроника на животот и смртта.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
На дланки ја пишувале Во неволја ја допишувале Од немајкаде ја препишувале Без зборови ја умножувале Во снег ја вжештувале Редовно ја потстрижувале Во кисели овошки ја унижувале Крај влажна кожа ја доживувале Во остатоци на смев ја сожалувале (Била струја Била и темница) Сега е литература Под сигнатура 49 И
„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)