ја (зам.) - жали (гл.)

Си го жалеа само оној свој црвен лав на сонцето на тоа свое лето, што беше готов во тревите, си ја жалеа својата смеа, која што не им се врати повторно. ...
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Разбра? Наредба на политичкиот! И немој да ја жалиш...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Немам совет да ти дадам, ама колку те жалам тебе, стопати по толку ја жалам твојата домаќинка.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ја жалеше Змејко и секогаш се чувствуваше стаписан од некое необразложливо чувство на вина пред таа загубена верба во своите раце кај тој старец, во нивната умешност да создаваат, да градат, додека нејзиниот недостиг стоеше во секој негов збор, во секој поглед на оние очички, што не гледаа ниеднаш право в лице.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Најмногу ја гушкавме и ја жалевме нашата Сталинка поради непредвидливите односи на нашата земја со Сталин. Неа сигурно прва ќе ја однесат...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
И зошто ја жали вдовицата минувач тажен, солзите свои ги трие?
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Жените тогаш се собирале пред куќата на мајка му, влегувале внатре и молчејќи ја жалеле; тоа станувало оние денови, кога ќе се расчуело дека го носат врзан. Било заради кражба.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)