ја (зам.) - заклучува (гл.)

Касиерката ја заклучува масата, ја поправа косата и се карминира.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Но тој е веќе во своето сокаче, еве влегува во портата, ја заклучува како без душа, ја опира со грб и премрува наслушувајќи.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Понекогаш, ја заклучуваше во најмената соба над кафеаната „Боеми“ и ја оставаше да го чека, кога, околу полноќ, ќе се втурнеше смрдејќи на алкохол и цигари, хистерично се обвиваше околу него, го љубеше очајнички, збивташе како повреден пес.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Повеќе пати тој доаѓал кај неа да ѝ го земе насила, но таа ја заклучувала куќата и не го пуштала да влезе.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
(Оди до вратата. Ја заклучува. Го става клучот во џебот.) Пасапорт вади, не гледај ме.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Ноќе ја заклучував вратата за да не ми влегува, но од страв сепак да не се шмугне од некаде и да ми ги ископа очите, воопшто не ни спиев.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Потоа замолчи и забележав дека збунето ги намршти веѓите и подзина, но бргу отпосле пак викна, но овојпат, - Јован!
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Бегај. (Му ја отвора вратата и го истуркува надвор.) Бегај. (Потоа, веднаш ја заклучува однатре вратата.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Откако ќе ја одведе до кујната, тој ја заклучува вратата од кујната и го става клучот в џеб.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Му вели потоа да ја заклучи, и тој ја заклучува.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Таа кога ќе го видеше Илка каде што ја заклучува вратата, ќе му речеше: - Штом ја заклучуваш одајата, тогаш и сам чисти си ја... И Илко сам ја чистеше.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)