ја (зам.) - залепува (гл.)

Витомир витка цигара, ја лигави, ја залепува и ја става на уво.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Витомир ја залепува цигарата и ја запалува. Пувка и го чеша јачменчето на окото. - Не чешај го ако не те јаде, вели Григор Бакалот. - Ме јаде, вели Витомир.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Угаси го светлото и запали свеќа – со палтото во рака, се повлекува во бањата. Свеќата ја залепувам за пепелникот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)