ја (зам.) - клука (гл.)

- Види ја како се измени. Мајка, миличок. Сега можат слободно да ја клукаат, да се лутат, ништо! Ќе трпи.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
За да се интензивира процесот, докторите постојано ја клукаа со хормонска терапија која го изобличуваше нејзиното тело.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Подмолија ја клука од коренот облак сив врз ликата ѝ тежи.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)