ја (зам.) - насрчува (гл.)

Ја насрчуваа: пак заедно ќе играме балет!...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
„Сотри ги лошите соништа накотени под навлакава“ ја насрчуваше раката.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Некој како да ѝ наредуваше да се вљубува; како да ја советуваше да избрзува со своите заклучоци; како да ја насрчуваше да го каже и она кое што друг ќе најде за потребно и да го премолчи.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Кога го затворија нејзиниот внук од постарата сестра, Сашко, три дена гладуваше пред затворската порта.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)