Да помине и таа рамнодушно покрај еден факт на кој не е можно веќе да се влијае.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Во дворот Јанчески дотрчаа жителите на Потковицата и никој, освен Турците, не веруваше во приказната што лелекајќи низ дворот ја огласуваа Јанческите: Руса нивна во визбата, на некоја шајка, си го огрубела лицето, за малку и виделото ќе си го осакатела, но и никој не ја оспори гласно.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Поклисарите на реваншот не ја оспоруваат толку самата идеја за раса туку германската раса.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Ова не го реков за да ја укорам. А уште помалку за да ја намалам или да ја оспорам веројатноста на нејзината приказна. Сакав само да ја вразумам.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)