ја (зам.) - прекрати (гл.)

Карабуклијата прв ја прекрати тишината: — Море, побратиме, ти пак ќе ни и испразниш очите, коа шо глеам. Некни беше, сега пак.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Кога ѕидарите, Хусеин и Абдула, дојдоа еден ден на чифликот за да прашаат за висината на минарето и така да ја прекратат караницата, и тогаш сите, по навик, првин погледаа во Тодора.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ги слушнаа овие громки зборови и едните и другите и ја прекратија кавгата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)