ја (зам.) - смири (гл.)

Татко ми, по овие зборови, ја оттргна мислата од книгата, ги спушти очилата и присобра сили да ја смири мајка ми, која не се сеќаваше кога ја видел во ваква расположба, па рече: – За утре ми ветија вреќа брашно.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Можеби ти беше во право, кога еднаш за него ми рече дека не копа бесплатно оти е добар и хуман, туку бидејќи е лаком и бидејќи заради тоа има страв од казна, та копа гробови бесплатно за да си ја смири совеста.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Кога си дојдоа, жена му влезе внатре да пригодува за спиење, а тој остана во дворот. Не може уште да си ја смири возбудата.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ташко се обидуваше да ја смири топката: „Прав е Марко.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Но главниот адут на Палигоров, за да ја смири оваа непогода со Донски, остануваше главниот составувач на предлогот, историчарот Сокол Мечевски, инаку близок пријател на Водачот.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Татко продолжи: - Ми фрлија неколку трошки, за да си ја смират совеста.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Прво слушна силно, непрекинливо кашлање, потоа го виде дедо Иван како седи крај распламтеното огниште и се труди да ја смири кашлицата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Биди мирна, биди кротка! - шепотеше Бојан, настојувајќи да ја смири, трудејќи се животното во неговиот глас да насети добронамерност.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Што сакаше да рече Турција со тие списоци е многу јасно: „Јас сакам да воведам реформи во Македонија, но наместо реформи сега-засега ќе воведам аскер и маки, зашто земјата се готви за револуција, подготвувана од престапното работење на комитетите, коишто претставуваат како држава во држава: ќе ми дозволите првин да ја смирам земјата и да воведам мир, а после ќе се воведат нужните реформи”.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тогаш ми раскажа, иако јас сето тоа го знаев поинаку, онака како што го раскажуваа денгубите старци во Кукулино, не ќе си ја смират ли душата со туѓи гревови.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Прикаски“, воздивна. „Секакви прикаски му ги пијат дробовите на човека и му го копаат гробот. Се раѓаш да буташ некого кон гроб додека друг и тебе те бута зад грб.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Одеше многу бавно и секогаш застанувајќи за да си ја смири заздишаноста, внимаваше на секое шушкање.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Не знаејќи како да ја смири, безволно ѝ ја подаде на Јана.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Немаше ниту оглав, ниту јарем кој може да ја смири.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Дури откако Томо ја смири состојбата, сите забележаа дека Никодин кој цело време се држеше за градите, ја губи свеста.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Се проби јаснозвучен силен глас и весело пеење се разлеа, ја потисна и ја смири викотницата.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
„Кај нас секој од секого е ебан!” Тихомир повторно се обиде да ја смири ситуацијата:
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Сакав да ја смирам, да ја предупредам дека јас сум сигурно во првата третина ученици која ќе го помине класот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Се случуваше Татко, кога се враќаше од работа, да ни донесе голема тутурка со леблебии, па си ги броевме, по кашата, колку толку да ја смириме гладта.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Баба, кутрата, не појде по парите, туку по луѓето, по своите, да си ја смири големата носталгија пред крајот на животот, за да не ја следи и по него.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Не сум сигурен која беше причината, но таа беше многу несреќна.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Морав да го ослободам - се обидов да ја смирам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Љуба, денес ме потсетуваш на оној небесен ветер што ги раздвојува за миг облаците за да му ја видиме насмевката и на сонцето, се обиде да ја смири нејзината возбуденост татко ми.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
„Ќе не симнат во некое предградие на копното, ќе ја смират во нас морската болест, и пак ќе нѐ фрлат на бродовите.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Кога го отрезнија со вода, го прашаа повторно, а тој, покажувајќи со главата кон Андромеда и Венера, рече: „Го отепав за да им ја смирам душата на овие гадови!“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
„Враг нека носи сѐ... Не плачи... И ова ќе помине”, ја успокојуваше Трајан, но таа му олцкаше во градите; се обидувеше да ја смири, но и нему срцето му олцкаше и бегаше со лицето настрана за да не му ги види очите.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
„Не мислев да те расплачам, Мими, премногу си чувствителна, ајде, насмевни се!“ се обидуваше да ја смири Влатко, прекорувајќи се дека ја скрши радоста поради доаѓањето на дедо Владимир. Неубава работа... ***
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
- Јас не лажам, - отсечно рече дедо ми и запали цигара, свртувајќи ја главата кон прозорецот за да ја смири малку лутината што му надоаѓаше.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Додека се појавија сватовите Милка и Пелагија се префрлија во спалната каде што беа другите моми на Роса со внучињата Венко и Стојанчо и Пела, која, завлечена од нив двајцата и од нивната неконтролирана игра, заборавила дека треба пристојно да се однесува, особено кога се во туѓа куќа на гости, ама неколкуте прекорни погледи на мајката ја смирија и за кусо време ја снема од спалната, се смести крај бабата Перса и внимателно се вслуша во разговорот што го водеа бабите.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Кашламе, првкаме, заоѓаме, не можеме да ја смириме кашлицата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Врховистичката оружена акција во Македонија ги поттикнала големите сили, особено Русија и Австро-Унгарија како “најзаинтересирани“ за настаните во Македонија, да го забрзаат подготвувањето на реформи надевајќи се дека на таков начин ќе ја смират револуционерната атмосфера во Македонија и ќе ги осуетат бурните настани што биле на повидок.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)