ја (зам.) - соблече (гл.)

Земјата веднаш ја соблече, фаќајќи ја за потпетиците, и првпат боса зачекори по свежата трева и топлиот песок.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Еден од нив ме зеде и ми ја соблече облеката што можеше лесно да се соблече, другите делови од облеката со нож ги распара и ги расфрли околу масата. Бев гола како од мајка родена.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
„Хм“, стори тој, ја завлече кошулата наназад и ја соблече, остана по маица. „Пекол“, вели, „уште сабајлево“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Од мишките му го сети чистиот мирис на пудрест машки дезодоранс кога тој ги дигна рацете за да ја соблече маицата преку глава.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
И јас почнав да измислувам: дека Луција дошла на мој повик; дека јас сум знаел дека ѝ е забрането да се гледа со мене, но сепак сум ја повикал; дека таа не се противела, дека со мене пиела вино и пушела цигари; дека самата ја соблекла кошулата, дека на месечината блеснале нејзините гради, како кај кучка (токму така реков, за да го излудам Фисот, кој, очигледно добро ги познаваше нејзините гради), дека јас сум ја одбил, а дека таа ми се заканувала дека ќе ме убијат од Партијата, затоа што ја одбивам; дека потем таа го слекла здолништето (ќелата на Фисот црвенееше сѐ повеќе и повеќе; жилата на вратот му се наду и мислев дека ќе пукне, дека кап срчева ќе го удри), дека потем јас сум ѝ ги слекол гаќичките, дека сум ѝ ги раширил нозете, дека таа ме молела да влезам во неа, и дека конечно, сум ја завршил работата, само заради сочувување на здравиот народен дух, и дека сум ја исчукал машки, по што таа долго ме бакнувала и ме галела на кејот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Требаше ли некој да си ја соблече облеката, друг да ја облече, за да се израмнат сметките и да се стаса до целта?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ако го најдат, грчкиот господ нека му е на помош.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Го намердале и му ја соблекле мантијата“, рече Никифор Ганевски.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- И секогаш гола сте ја соблакале, секогаш, секогаш... Така ли е? - Така е, секогаш. - Гола? - Гола!
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Полека ме кренаа, ме седнаа на клупата каде пред малку сите седевме и чекајќи го водачот безгрижно разговаравме - сите во еден глас.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Ташко ја соблече својата маица и ми ја притисна на тилот.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Му ја соблече кошулката, му го потсече папочето и му го подврза со конче.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Проклет срам. Ако сакаш да ја соблечеш, треба првин да ја убиеш, велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)