Јас, воопшто, болката ја ценам за најнеморален белег низ еволуцијата на човекот; за најпонижувачки симбол на човековата автентичност: Бев опседнат од овие страдања и сам во ретки мигови јас се префрлав на теми и поинакви од оние кои ме измачуваа.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Кореографи, режисери, диригенти ѝ обрнуваат посебно внимание, сите ја ценат.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Да ја истераме темнинта шо поминува низ вашата глава, затоа што луѓето се способни да се справат речиси со се.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Треба да ја цениме конструктивната критика, да најдеме начин да ги разбереме работите и да ги избегнеме грешките затоа што само така ќе ги направиме подобри нештата кои гравитираат околу нашето удобно опкружување.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Татко му се фрла врз него и налетува на камата) Умри, умри кога повеќе ја цениш сопствената кожа од народната!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Знаат да ја ценат убавината, доминацијата, фраерската гестикулација.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Томето ја ценеше Атина пред сѐ како одличен професионалец односно како поискусна шивачка која беше ангажирана од страна на организаторите да работи на главните модели заедно со главниот асистент на Перуниќ.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Токму тогаш, во деновите во кои размислуваше што да прави - да тргне ли со Хелвиг, сè да стави на коцка, или... да остане тука, дома, кај своите, без него - Марија се сеќаваше, - ја сретна својата соученичка Елена, која многу ја ценеше. Единствена од класот со која се разбираше.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Не, не стануваше збор за некакво женирање. Или сомневање во желбата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Тоа всушност беше последниот наш разговор во кој сакав но не смогнав сили да ѝ речам дека сум подготвен да го прифатам на себеси татковството на Иван и тоа не само како мое лично признание за тоа колку ја ценам, туку и заради една друга причина, што за жал немав сили самиот себеси да си ја признаам.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Така бедната кастинско-класна посесивност на феудалните и индустриските култури ја цени „раритетноста”.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
- Ја ценам секоја внимателност - му реков на Б. С.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Тој ја ценеше кај Чанга природната искреност, чувството за реалност, слеаноста со животот, инстинктот да се насети злото, трагата на ѓаволот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Колку ќе се успокоиме кога камените ѕидови ќе нè разделат од калешава...’ А најмладиот се вратил под својот шатор, пеплосан и помирен со судбината, како човек кој на својот пат ја сретнал Смртта лично, со коса на рамо, како кога оди да ја собере својата жетва.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Најстариот брат се вратил дома цврсто решен ништо да не ѝ кажува на својата караконџола, чии милувања веќе не можел да ги поднесе и чија распупена убавина веќе не ја ценел.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Тие речиси никогаш не грешат.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Тешко е да се предвиди што ќе ги насмее овие жени. Но ја ценам нивната работливост.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Сем Хант ти одбива по еден Џеб за секоја грешка, и така ти се насобира.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)