Штом ме заминаа, јас ја шмугнав. Преку ендекот, низ шумата, како чукнат зајак, преку бачилата, до планината. И толку.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Тогаш пак ги превртев гениталиите во дланката овде на смртната постела додека свеската, сѐ уште со раката на мојата нога над коленото, чека да може да ја шмугне својата топла дланка нагоре каде што јас ја чекам со гениталиите в рака.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)