- И затоа, магаре едно, заради тебе јас морам да црвенеам и да плаќам глоба - викна татко му и стана да го тепа.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Уште еднаш го замолив да не се сомнева дека сето ова со водоводот е оправдано и благородно, дека јас морам тоа да го сторам со негова поддршка, дека морам да се вратам со ферман в раце, така реков, со ферман.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Си реков, па добро де, признавам, навикнав на нејзината точност, и сега ужасно ми пречи што јас морам неа да ја чекам.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Ако ги видел бардачињата со вода откриени, бидејќи се покриваа со некаква прекривка, ќе ги земел и ќе ја истурел водата од нив и бос во зима одел до чешмата, која мошне беше оддалечена од куќата, да наполни вода притоа минувајќи низ селото за да го видат селаните и викал на глас: „Еве, имам пет ќерки и снаа, а дома нема капка вода, па јас морам да одам да наполнам на чешмата“!
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
- Замислете - ми вели тој - јас морам овде да седам на работното место до последната минута. А кај нас, во Скопје, не е така!
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Јас морам да заминам. Ако останам жив, моја си! Ако загинам, нека ти е простено…
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Тукушто почнаа да ме облазуваат нежни трпки, на првата крстосница девојката тргна на една, а јас морав на спротивна страна.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
- Би морале да успеат, разбираш! - А ние мораме ли? - Јас морам, а ти чекај ме долу! - рече Бојан и зачекори по стрмнината.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Кога едно време се утавли свртен кон Тумбица, брег во подножјето на планината чиј врв личеше на газер од јајце, објасни: "Сори, ама јас морам да гледам во вашето фјучер.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
- А јас морам да одам.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Тие ме чекаат и јас морам да одам.
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
Бела ноќ.
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
Јас морам да одам. Се враќам веднаш. (Излегува.)
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Но рубла јас морам да дадам.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Јас велам: - Кисела вода ќе добиете, не цмиздрете.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Ако јас морав цел живот да ја чувствувам твојата јамка, не мора и таа.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ти чекај колку сакаш, јас морам да брзам дома за да не се откажат јавно од мене...
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
А јас морав цело време пред него да одам ’гзеечки, за тој, главниот, да биде прв и најважен, па, кога тој ќе клекне и снимателот клекнува, за да биде „у рамнина“ со него; и сè така до крај, кога цела сала му аплаудира ’ко на херој додека со плунка ми лепи и мене на челото банкнота од која боли глава!
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
И јас морам да бидам тука. Јас сум ѝ золва и свекрва. На сѐ ја подучувам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
2.00 Повторно заладува. Претпоставувам дека се спуштам.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Ди-џејот ги пушта Breeders со “Cannonball” и јас морам да играм до самиот крај, а потоа правам уште малку спид.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Со љубов во денот чекам да те видам јас морам, морам да ја љубам ѕвездата во твоите гради За да ми светиш во мракот на мојот живот......
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Тоа не можеше повеќе да го гледа Кејтеновиот син, рече, јас морам да бегам.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Сето тоа го виде пред да падне ѕвездата, што јас морав потоа за сѐ да му верувам.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
- Јас морам да одам! - Веќе мораш да одиш?
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Со мојата аверзија кон оружјето, но и кон убивањето на невините животни, јас бев навистина атипичен за средината во која требаше да се покаже комплетен капацитет и компетентност. Но не бев осамен.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
И кога неколку месеци по државниот удар ми се јави лично шефот на дипломатскиот протокол, со известување дека се организира матанѕа, односно со барање за учество, јас морав да ја покажам својата неукост и да запрашам: - Проштевајте, рековте - матанѕа...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Сите отидоа, а јас морав да го барам ранетиот. Лесно го најдов по крвта.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
ПРВАТА ЖЕНА: Оваа, мајка ти, е многу лоша станата, постојано нешто ме боцка.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
А кога беше дете сѐ на моја страна беше, ми помагаше, од пет годинки ја оставав да ги чува другите деца, беше како мајка, зашто јас морав да го следам дедо ти, постојано одевме на игранки и матинеа во домот на ЈНА, а редовно мене ми се восхитуваа и на убавината и на умот.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
На Свети Сава и на Видовден јас морав да рецитирам.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Јас морав да се соочам со состојбата.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Ти лежиш дома тешко болен, а јас морав да ги трпам нив и да одам на работа.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
„Бог да ја прости, умре, не кажа за ова, тајната си ја зеде, но јас морам да кажам, зашто ми тежи на душава...“
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Зошто јас морам да се интересирам за озборувањата на две стари жени.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Пред дваесет години, кога градот го окупираа француските трупи, накодошен пак од свои, јас морав да заминам, преку Италија, во Цариград.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Говори, јас морам да го заборавам сонот.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
А кога сепак дождот ја разби летната спарина, остана на улицата крикот на оној во црниот автомобил: „Јас морав, разбирате ли? Морав така...“
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Јас морам самиот да ја создавам својата збирка, да се разменувам со другите момчиња, да ги собирам марсовските камења и меркурскиот песок што ми ја исполнуваат собата.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
- Ама, јас морав да го купам лебот за мајка ми, - се обидов да се оправдам.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
- Ха ха ха! - го исплази жолтиот јазик малата дебела сестра на Бистра. И си отидоа.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Простете, јас морам да брзам. Ме чекаат некои луѓе на ручек.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Јас морав да ги изведам синовите на пат.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Меѓутоа, јас морав да продолжам: - И на знамињата на Октомврската револуција, на вашите партиски знамиња, во безброј пароли, плакати – лесно се препознаваат – библиски, евангелиски, курански и други повици од светите книги.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Гласот на мајка ми беше весел кога раговаравме и јас морав да ја прашам, секој пат кога ќе ја чуев, дали ѝ е жал за дедо и дали е тажна.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Но јас морам: командата е команда.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Но јас морав да ѝ верувам, како што ми веруваше и таа мене.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Брзината се зголемува и јас морам да се фатам за него, да му ги препашам рацете преку половина.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Таа како и обично си сакаше познати фаци, а мене не ми се баш секогаш на приоритетна листа но, што е тука е, таа се запали на него, а јас морав или барем требаше да бидам пријателка и да ѝ правам друштво.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Во споменатиот извештај до министерот за надворешни работи Делкасе, тоа тој посебно го истакнува: „Но, јас морам да им оддадам признание за напорите сторени од страна на нашиот генерален гувернер, за да го задржи настрана муслиманското население.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
- А јас морам да одам. Каде одат овците, таму и јас! - вели старецот како да се извинува, па со мака станува и се поздравува.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)