јас (зам.) - плаче (гл.)

Наскоро, плачевме заедно: народецот плачеше за својот пејач, јас плачев за својот народец.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Кога виде дека јас плачам таа силно се расписка, веројатно поради тоа јас што плачев, не сфаќајќи зошто.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
И јас плачев, душата уште повеќе ме болеше, зошто поради мене страда некој друг.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Јас плачев, господин судија. Зошто? Затоа што го сакав.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Не ѝ велам, ако, плачи сега, зар малку јас плачев цел овој месец без тебе, не си мислам така од што сум премногу среќна, инаку би требало одмазднички да се чувствувам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Тој зборуваше тешко, мачно, а јас плачев над него и го молев да не умира, да не ме остава сам.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
И кога плачеа и јас плачев заедно со нив.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ми текна дека така ми велеше една медицинска сестра откако ќе ми земеше крв, а јас плачев затоа што ме болеше и ми беше страв.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Мајка му на Дино ми упати еден битен поглед.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Јас плачам во очајот на едно „патување“ без стапки, без сила... Оваа ноќ, тажно плачам ЗА ТЕБЕ...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
и што бех на христиани добро учинила, и кој зло ми чинеше ја не му се љутех и трпех сѐ што ми чинеха лошо, и некои што беха у жалби и неволи — и јас плачех и жалех со них барабар, или некого от греховни работи отвратих, или си задржих јазик от клетви и л’жи и от праздни зборови, — сите мои добри работи видох ги како днеска учинени и се зарадувах.
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)
И јас плачам на Уља, Уља плаче на мене, и се прегрнуваме така, се префаќаме небаре за борење.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)