јас (зам.) - долго (прил.)

„Јас умирам. Јас долго и мачно умирам, разбираш ли Нинославе?
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Така и беше: дојде како никаде да не бил, како од никаде да доаѓа; така влезе кај мене дома, дури и без да чукне; го спушти куферот, ме прегрна и потем јас долго плачев во неговата прегратка, а тој ме тешеше и ми ги бришеше солзите; велеше: „Ништо, ништо не е тоа; само минале годините; ништо страшно не е тоа“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Но само јас долго ја држев пред очи. ***
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)