Мислам дека во еден момент и отворено загатна оти токму конечното заминување на мајка му ја нагласувала потребата да биде уште поупорен во потрагата по таткото.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А толку многу сето тоа било едноставно и лесно.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
О, јас најдобро знам колку сеќавањата умеат да не измамат! ) Тоа утро покрај Пребег ме заскокотка отвореноста со која Иван застапуваше некои од своите сознанија и претпоставки.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Нејзините внуци се мајтапеа со неа кога им велеше - јас најдобро да си умрам...
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)