јас (зам.) - само (прил.)

- НЕ, не и не! Јас само сакам да не си го пикаат носот таму каде што не им е местото.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
И потем рече: „Јас само сакам да лежиш малку мирна и да ми дозволиш да си ја исполнам својата последна цивилна желба“, рече.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Кога излегол, со записот в рака, се насмевнал и рекол: „Ете. Ништо погубно не се случи, оти јас само препишав слово отровно, а не го толмачев, и затоа отровот не влезе во мене и не ме погуби.“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И зошто навистина не ја силував Луција онаа ноќ? (Таа, всушност, лукава како и секоја жена, ме измами, ме надмудри, оти навреме се предаде: јас само сакав да ја силувам, да покажам извесна надмоќ над неа, како одговор на нејзината партиска декларираност; но таа тоа го сети и во клучниот момент се предаде, да ми го оневозможи тоа задоволство, затоа што Партијата, општеството, нацијата и семејството ја научиле дека е недостојно некој да те силува; така таа, со тоа што се предаде, најде алиби за силувањето, и сакаше скандалот што долго го планирав, да го претвори во регуларен сексуален однос; тука пак, јас киксирав, оти се исплашив од она нејзино ненадејно движење).
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ноќе ја сонував, бледа како Богородица; многу често ѝ ги сонував само колената, колената на Луција, и не ја гледав цела; колената ѝ беа слаби, измачени, и јас само можев да им се восхитувам на тие колена.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Јас само не сакам да го усмртам вашиот син и тоа е сѐ. Затоа сум овде.
„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)
„Што сакате да знаете за Рајнер?“ „Јас за него знам сѐ. Или скоро сѐ.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Која сте вие?,“ праша. Јас само повторив: „Сакам да поразговараме за Рајнер.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Изгорената смола на мустаќите им ги покриваше усните. Говореа за себе или за некој друг.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Јас само можев да ги слушам, да јадам или да спијам и да не прашувам ништо - прашав, ми кажуваат а ме заборавиле: сите се мачевме исто, секој се грчеше од своја болка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не, мила моја. Јас само чекам времињава да се смират, ќе појдам во Америка и не ќе сакам веќе да знам ниту за Луков, ниту за сета оваа врескотница што ја крчмиме на дребно како борба за Македонија.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
ФЕЗЛИЕВ: Јас само така... заради тренинг. Му потребува тоа понекогаш на човека. Му го спасува животот.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Јас само на тоа мислам. Таму сум.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Само сум трчала низ гумното, а тие трчале по мене, и ме прашувале: што е, што ти е, а јас само сум трчала. Не ги слушам, не ги гледам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јас само плачам и зборувам. Ѝ порачувам на Роса да го најде Ангелета и да го поздрави.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јас само ја потргнувам шамијата над челото, барем очите да ги скријам, да не ги гледам луѓето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Игра напред Велика, лицето ѝ е осветлено ко јаболко од ковчег извадено, а јас само збирам оскомиње.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тие ме боцкаат под гушата, ама пак не ме колат. Јас само чекам да ги брцнат штиковите, да ми го прекинат јадот, маките.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А низ село, кокошки разбегуваат околу мене, подлетнуваат, кракаат и пердуви им се креваат наугоре и прав се крева наугоре, а јас само трчам и пак си мислам дека соништата не кажуваат ништо.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Наоколу само ликови, сенки, зборови... итаат секаде а јас само таму некаде... каде се спојуваат бесконечноста и мигот... каде сенките се сенки и во ноќта... во одаите на скриените спомени во ходниците на копнежите... таму и она ништо е сѐ... а тоа сѐ е она што ти дава сила... за денот, за ноќта, сонот, за некаде каде никогаш не ќе појдеш, каде еднаш некаде... Едноставно, а незаборавно...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Можеби ти имаш многу вакви мигови.. но јас само го чекам мигот со тебе... за жед на срцето за возбуда... на телото за треперење... на животот живост..
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Јас не глумам... Јас само искрено љубам!
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Беше пред Божиќ, а јас само едно тенко штофче купив, го сошив во два дела и ништо друго. Јадосана, почнав да плачам.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
„А дали било вообичаено - јас само го наведувам она што сум го прочитал во учебниците по историја - дали било вообичаено тие луѓе и нивните слуги да ве туркаат од тротоарите во сливниците?“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Јас само сакав со два-три збора да раскажам за мојот живот. За илустрација. Не смеам ли?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Јас само што не се задавив и ја исплукнав супата од уста, ама од некој обѕир се воздржав од смеење.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
- Но можеби во ваквата активност вашата служба е заобиколена. Јас само врзувам искинатата преѓа.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Молчев неколку моменти. Молчеше и мојот иследник.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Јас само поминував низ последиците на таа бура.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Свртена накај ѕидот, се преправав дека сè уште спијам.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Јас само се насмевнав и не мрднав.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Вие мене сѐ најдобро ми мислите, а јас само гледам како да ве заебам.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
И јас само подлипнав, ја испуштив лажицата од раце.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Јас само што сум заминала, по состанокот, тој веќе дошол.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И јас само вртам, од врата до врата, со пелин, со горчила под јазикот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И јас само се загледувам, само да барам нешто ко за него.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Леле, јас само зборувам, вели мајка и тргнува, пак се повраќа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Времето само бега, а јас само трчам, трчам...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Пцујат и жени и мажи, а јас само си клавам в срце.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А јас само да барам: вода, вода, вода!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сите спијат, а јас само се превртувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тој трга, јас тргам. Околу главата ни вртат венчиња од пеперутки, а јас само зборувам, не му давам време.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А јас само во водата пливам, нигде од водата не излегувам.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Ти тоа го нарекуваш летање? Јас само седам крај тебе на твојот килим и летаме заедно, а ти велиш дека знам да летам?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)