Чувствуваше како некоја невидлива сила да ѝ буричка по мозокот... Ѝ го разматува.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Таа тоа не може да го поднесе, како што не поднесува некој да ѝ буричка низ чантата, или пак да ѝ фаќа нешто од работната маса кога машината за пишување ѝ е отворена.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Ѝ буричка во косата, ѝ посега под ракавите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)