Забележав дека тој збор го употребувам наместо бездушниот – умирање, или безличниот – починување.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Кога татко ѝ замина, ми вели: - Дојде да ме видиш?
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
Еднаш кога мајка ѝ замина на пат, Весна и Билјана останаа неколку денови сами дома.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
И татко ѝ замина.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
„Ох“, ми велат тие грди носители на лошата вест, „Ох, сметај го сина си за жив, никој нема право мајката да ја наведува на лоши мисли, можеби така и треба кога родениот син ќе ѝ замине в борба.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)