ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Во ова време расте немирот и растат очекувањата и нестрпливоста тие да се остварат заедно со бабрењето на земјата и со отворањето на пупките. Ѝ пишував за ова на Агна.

Не, премногу имав потреба да ги потврдам тие намери, како што впрочем ѝ пишував и на Агна.

„Кому јас можам, освен тебе, драга Агна, да му го соопштам моето расположение, восхитот од големата градба“, ѝ пишував на жена ми, а всушност во себе ги читав оние незапирни редови, што веќе беше ги напишал некој друг, во отворената книга крај мене, незапирни редови, од десно на лево, од работ на една до друга провалија, редови во долги низи кои се како обвинување.

„Деновиве“, ѝ пишував, „се чувствувам храбро.

Немав време да ѝ пишувам опширно на Агна, но не можев да се воздржам да ѝ напишам макар кратко дека сум возбуден и дека сум на трагата на интересни откритија.

„Драга Агна“, ѝ пишував, „овде сѐ е веќе облеано со пролетниот мирис и растревожено од буењето на животот.

Некаква утеха најде сепак во тоа што во второто писмо до Ордета, кое исто така го прочита, виде дека љубовницата раскинува со него, моли.да не ѝ пишува повеќе и да ѝ ги врати писмата ако ги чува, бидејќи таа се мажи, треба да ја разбере, таа не е учено девојче, а сега ѝ се укажува добра прилика.

Никогаш не ја прашав кој ѝ пишува.

Крстан редовно ѝ пишуваше.

Се разбира, ништо не ѝ реков на Луција, оти не можев да верувам дека поважна ѝ е партијата која ѝ пишува говори и карактеристики, од младич кој ѝ пишува песни, како на жена.

Дај ми собитие што говори за лоши дела, и јас веднаш, под дланката ќе сетам темни букви, гласови темни, пискотници, студени слова од кои кожата се ежи; дај ми слово божествено и богоугодно, за големи подвизи што зборува, и јас веднаш под раката чувствувам гласови светли, букви топлокрвни, оган во писмото чувствувам, како кога љубениот на саканата писмо ѝ пишува.

Три години ѝ пишував песни, а таа ме одбиваше и се извлекуваше.

Кога го читаше Бајрон почна да накривува, после Бодлер ја обои косата во зелено, а средбата со загадочните Франц толку го потресе, што веднаш на Вера својата платонска љубов од женската гимназија, отпочна да ѝ пишува долги писма, насловени со „Милена“!

А на лицето ѝ пишува: – Што се случи?

Кутрото девојче не одговара на прашања, се мурти, готово е да заплаче. – Да се вратиме дома? – прашувам јас.

„Тој куршум беше вперен во срцето на нашите чувства, а се распрсна срцето на твојот брат моја Сања,“ ѝ пишуваше Авни на девојката која остана во неговите сеќавања со широко отворени очи во триаголникот што со необично прави линии го формираше шамијата завиена околу нејзината глава.

А и писма не ѝ пишуваше... Можеби се чувствуваше виновен.

А тој, дали ѝ пишува и дали испраќа пари за детето, не знаеја.

Во писмото што го доби од дома, сестра ѝ подробно ѝ пишуваше, како мајка ѝ правела питулици за соседите и роднините.

А уште повеќе, не сфаќаше што ги преобразило до таа мера баба му и дедо му, па не го спречуваат да ѝ пишува писмо.

Ѝ пишуваше: „Ти благодарам што заборави на сѐ и ѝ згази на љубовта наша...

Кога ѝ кажуваше Чана како Пелагија ѝ пишува за нивата и за семето таа веднаш сфати дека во кутрата Пелагија има веќе лошо семе, само да не крене рака на себе или на тоа во неа!

Често ѝ пишувала писма на мајка Клементина, на од неа научениот италијански јазик.

Гијом го чувале бабата и дедото, и секој ден ѝ пишувале.

Исто и мајката и таткото, но откако маман си ја скршила ногата татко ѝ немал толку време да ѝ пишува.

XI Кога најмногу претпоставував дека ќе го предизвикам и задржам интересот на Елен Лејбовиц за темата на која ме поттикнуваше да ѝ пишувам толку многу, таа ме изненадуваше со својот одговор, пишувајќи ми за нешто друго, трето.