Турците им беа на еден куршум далечина. И уште им се приближуваа.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
На мудурот и другите Турци им турија од кокошката, но бидејќи тепцијата промириса на „домус", и како што рекоа они оти се вечерани, и дека дошле само на муабет „да поминит, зарем, времето", се напија уште по една ракија, ако по вечера, и станаа та си отидоа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Еве, на Турците им плаќаме арач на секои три години, но да чепкаат во нашата внатрешна слобода и независност - тоа никако!“
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Очите на сите Турци им светнаа. Крвта им зовре и сите личеа на ѕверови околу фатениот плен.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
„Ами вие, бре, рисјаните, велите дека на Турците им смрдела душата. Сакаш и ти да бидеш таков?“
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)