Натаму, демаскирањето на идеологијата од страна на авторот е на преден план, во однос на личната авантура и трауматизмите кои следуваат.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Зарем ја испитуваше мојата заинтересираност за возбудлива авантура и тоа во овој ист ходник од каде сега доаѓаат многузначни пораки.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)