баба (имн.) - бев (гл.)

Токму тие дедовците и бабите беа и единствени жители на селото кое се празнеше на крај од летото.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Таа ноќ баба беше многу возбудена — час тажна час среќна, како да чекаше некој голем и тежок празник.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дедовците и бабите беа согласни да се предадат бунтовниците – нивните синови и внуци – но никаква гаранција не гледаа во црниот калуѓер, дека ќе бидат помилувани.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Баба беше готова да не отпатува, толку се нажали.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)