За мене се зборуваше дека сум претседател на клубот на самоубијците, па од некои кретени бев обвинет за некакви ритуални печења на бебиња во рерни!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Краста: Глупости!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
- Ајде мајки! Време е да ги нахраните своите принцови, - се слушна милозвучниот глас на сестрата која со две бебиња во рацете се појави на вратата.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
АМПО: (По него, со бебе во пелени.) Чекај малку, татко!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Зрелиот пченкарен клас, што беше на стеблото, ѝ стана повиено бебе во рацете на мајка што стои.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Та нели, како бебе во ранец си ме искачил на тие метри.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Таквите држави се тип на бебиња во глобалниот политички живот на планетата, а знаеме дека бебињата се апсолутен приоритет за хуманистичката свест (кон која се стремат инженерите на новиот светски поредок); колку што се бебињата послаби, толку грижата за нив е поскрупулозна.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
АМПО: Море, ми ги наполни ракавите, куче кучешко! (Ѝ го дава бебенцето на Цонка.) На ти го, баба Цонке, доста го носев.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)