Издржи го засркнувачкото голтање
на фалусот на смислата
лизгавото освојување на бескрајот
во овој мал дел од времето во кое
смртта се лечи од комплекс на ниска вредност
и се докажува врз јазичето на живите
и кога затвора
и кога отвора.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Требаше само да ја издолжиш раката до непрегледниот детски бескрај во тебе и да си поминеш убаво.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)