бесцелност (имн.) - на (предл.)

Случај со изградени, непроменливи навики, гореше. Бесцелност на едно постоење, заклучуваше.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Ја сфаќаше бесцелноста на своето доаѓање но не можеше да премолчи: „Го убија но и нас не убиваа. Нас и многу повеќе. Од четворицата во таа ноќ се извлеков само јас. Ранет.“
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)