Во болницата беше обичај безнадежните случаи, пред коишто вистинската состојба се криеше, да се отпуштат дома поради бирократијата и нечистотијата што смртта ги носи со себе.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Во битолската болница беше утврдено дека Ивона има напукнатина на десната потколеница. Ногата ѝ беше ставена во гипс.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
” Цицам ужас од лузната прободена со игла, подводниот врисок на тапите нерви им праќа предупредување дека доаѓа времето на копнежот, печат угризите на беснилото...
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Бидејќи болницата беше преполнета, кај нас дојдоа само околу 50 ранети.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Јана иако ги имаше сите врски и подврски во новосадската болница беше свесна за строгите бирократски процедури врзани за ваквите случаи.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Од надлежните на болницата беше известен за породувањето.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Во Каиро падна во несвест заради заврзаните црева, испуканите чиреви во стомакот и запалувањето на стомачната марамица, а бидејќи болницата беше преполна, внесоа кревет во заедничкиот клозет, за еден грчки хирург да ја усере целата работа и му го зашие своето заборавено шише виски; па тогаш на реденка го исфукаа арапските болничари, а една сестра украла пеницилин, па затоа му даде инекција карбол; потоа доби трипер во газот, па еден замислен англиски доктор го клистираше со врела сулфурна киселина, а некој германски практичар на Технолошка Медицина му го извадил слепото црево со рѓосан отворач за конзерви и ножици за лим (за него теоријата за бактериите беше „чиста бесмислица“). okno.mk | Margina #11-12 [1994] 23
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)