“ Маргина 37 165 Новата книга е производ на уште две години истражување, и има детаљи за медицинските истражувања што се правени со Е секаде во светот (на пример, се спомнува употребата на Е во воената болница во Никарагва, заради лекување на бивши војници кои страдале од растројства на пост-трауматски стрес).
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Сега, ако нешто е типично, може ќе го искористам - ако не е, тогаш нема.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Во текот на тој период неколку пати оди на очни прегле ди во Клиничката болница во Скопје.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Непосредно по несреќата, таа почнува да чувствува силни болки во левото око, а здравствената состојба прогресивно и се влошува.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Една вечер мене ми пукна слепото црево и итно ме однесоа во болница во Вспрем и уште истата вечер ме оперираа.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Кога дојде да ме посети во Воената болница во Скопје (ме оперираа од слепо црево) старата госпоѓа што лежеше во креветот до мојот штом го виде се вљуби во него!
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Кога и кажав дека ми е дедо веднаш праша дали е жива баба ми. Ооохооо...... и реков жива е и тоа многу!
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Сепак меѓу парижаните, па и кај сите французи, Сурен најмногу е познат по една своја знаменитост, по, речиси, најголемата болница во Франција, која го носи името на Фош, командатот на сојузничките сили на Првата светска војна.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
- Ми ја столчија во таа проклета битка за Лерин, ми ја посекоа во болницата во Елбасан и ми ја досекоа во Будимпешта...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
На периферијата на градот, опкружена со високи борови, во заборав стои некогашната италијанска двокатна болница во која спас од раните најдоа илјадници македонски и грчки момчиња и моми, борци на Демократската армија Грција.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
40 Да мислеа тие, кои не поведоа, сигурно ќе немаше да стигнеме до болниците во Корча, во Елбасан, да ги слушаме лелеците на мајките кога поминувавме низ Прењес, немаше да стигнеме до Бурели и во далечни туѓи поднебја...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Бројки... зад кои се тие, кои останаа на Копанче, Аљавица, Чарно, Краставец, Свети Илија, Круша, Горуша, Ќафа, Клефтис, Горнаи Долна Арена, Вичо, Мали-Мади, Баро, Јамата, Рото, Плати, Крсто, Бигла, Лунѕер, Бела Вода, Врба, Гревена, Негуш, Воден, Лерин, Преспанското Езеро, болниците во Корча, Драч, Елбасан, Тирана, Сукт, Јасеново, Катланово... Бројки... бројки... бројки...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
- Па некаде во овој дел на Корча имаше болница во која биле лекувани партизани од Грција. Сакаме да ја посетиме.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Рајнер ме чекаше во својот дом за да може да заспие.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Откако тој се врати од болницата во својот виенски дом на улицата Шонлатерн, секое утро излегував од дома велејќи дека одам да читам во библиотеката, оставајќи го зад себе префрлувањето на мајка ми дека моите врснички по цел ден остануваат дома а излегуваат само со своите мајки, или некој друг повозрасен член од семејството, за да не си го нарушат угледот кај договарачите на бракови.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Токму на тригодишнината од нивната заедничка врска, некаде околу Голема Богородица, Томо беше итно повикан во болницата во Куманово.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Милорад Павиќ ЧАЈ ЗА ДВАЈЦА
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Таа ѝ раскажала дека продолжила да ѝ носи цигари на Марија секогаш кога можела, па дури и решавала и некакви итни непредвидени работи, сè додека еден ден не ја нашла болницата во урнатини, разурната како лош споменик на тие неблагодарни времиња.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
По кавги и закани од селаните, татко му Аврам го однесе во душевната болница во градот.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Богдан лежи на креветот потпрен со грбот на перницата во болницата во Виена.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Добра ноќ, Оче Симеоне, но кој лекар еднаш ти рече - урнете ги болниците во името на здравјето и преплавете го градот со зеленило и водоскоци?
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Затоа Арафат, подјаден од непозната болест, со години не сакаше да ја напушти Палестина за да се лечи во странство.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Но кога смртта веќе беше блиску на 29 октомври 2004-та, тој е пренесен во една воена болница во Париз со помош на францускиот претседател Жак Ширак.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Всушност, едниот брат рано заминал во Америка и никогаш се вратил, другиот го отруле во Кавадарци, зашто не сакал да ја даде мајка ми за некој кафеанџија, па во неговата кафеана, божем на грешка, го отруле и умрел во болница во Скопје.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Горд ни ја покажа големата болница во АНН Арбор.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Елена повторно беше испратена службено во градот, каде што се наоѓаше болницата во која се лекуваше Марија.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Се исплаши Дукле да не ѝ се случи истото она што ѝ се случи порано, го викна докторот Татули, тој ја прегледа и нареди да се однесе во болницата во градот.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Полицаецот ја однел на 13 улица, само неколку блока од болницата во која сѐ уште ме оперираа.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Или еднаш в болница во нечија крв пливаа меури на коскена срж. „Превивка“, побара.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Сестрата во болницата во Елбасан ми рече дека мојата нога ја изнела во количка.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
- Ајде, оооп! Уште малку - ја попушти сопирачката, џипот се дотркала до половина угорнинка и запре.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ги гледав во болницата во Елбасан голи и боси.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Земи ја, - Пандо ја извади од вреќата и, држејќи ја во растреперената рака, замоли, - Земи ја... Како на син ти ја давам...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
- Доста, жити Бога... И тоа го правам, ама обратно. Сѐ наопаку.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Во Сук дојде од болницата во Тирана, а таму стигнала како ранета во Бела Вода.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
По десетина дена го преместија во друга соба, а потоа го префрлија во воената болница во Тирана.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
- Зар сакаш цел пат да туркаме? - праша вториот офицер чие име Коста досега не го слушна, а лицето му го виде дури вчера во болницата во Елбасан.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Место на фронт, ме пратија во воената болница во Кожани.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Имам и нешто од облеката на син ми што умре во болницата во Елбасан.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Само една недела подоцна Коста и Јован се сретнаа во болницата во Елбасан. Коста како возач на Високиот, а Јован закован за креветот.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Во сивиот мрак одвај го препозна Нумо.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
На крајот на првата година како студенти на медицина, ние традиционално ја посетивме Кралската ментална болница во Глазгов.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Тогаш за прв пат бев во ментална болница.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Ваквата неиздржлива агонија ја прекина жена ми, кога еден * Запис пронајден во мемоарите на среќно оженет човек ден ми кажа дека вистинскиот татко на детето не сум јас, туку некој ментално заостанат човек, пациент од душевната болница во која таа работи.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
И се слушна дека во болницата во Елбасан и ги поресекле...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Тоа се случи во универзитетската болница во Саскатон, под супервизија на др.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Градежните кодекси и нормативи за изградба на болницата за кои биле дадени средства, во тоа време не го допуштаа нашиот проект на “друштвеност”, па концептот го “реинтерпретиравме” за изградбата на Јорктон болницата во сегашниот облик воопшто да биде можна.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Подоцна, под дејство на ЛСД, се помешав со пациентите на Универзитетската болница во Саскатон.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Се најдоа во мотелот „Изгрејсонце“ каде што еднаш заедно беа со некои девојки и оттаму, со кола, Еда го префрлија во Градската болница во Сан Диего.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
„Ништо. Марко нормално го однел во болницата во Сан Диего каде што го задржале да го оперираат...“
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
„На враќање ќе го собере од болницата во Сан Диего“, рече Као со што за него овој разговор беше завршен.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Ова се податоци извадени од отписната книга на болницата во Сан Диего.“
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Никогаш не му дадов знак дека е во мене и дури по оној несреќен ден кога ме расипа агрономот во изораната нива и додека бев во болница во Сомбор тој се појави и јавно ми призна дека мене ме гледа како замена за својата спалена невеста независно што ми се има случено.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Попатно поминувавме покрај болницата во која работеше мајка му на стомачето.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)