Да легнеш врз да ти легне овој сач на брег да легнеш да оздраве оваа лутина до разголени меса и очи дождови престорени.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
И кога седна на брегот да почине забележа едниот брег со другиот брег како си подаваат стебла, како ги префрлаат преку себе, испреплетуваат гранки меѓу стеблата; камењето што го фрлаше тој од дното бреговите го поземаа и го ставаа врз стеблата; посипуваа земја врз нив, и некаде на залез, забележа, тој, бреговите сами го направиле мостето спроти воденицата.
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
Но братот Сами остана на брегот да го продолжи векувањето, да го одржи дедовиот завет, плаќајќи го тоа подоцна со својот живот за време на Енверовиот сталинистички режим во Албанија, кој само поради знаењето на англискиот јазик ќе го прогласи за шпион на Интелиџенс сервис и ќе го ликвидира.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Изгледаше како обата брега да исфрлиле еден спрема друг по еден пенлив млаз вода и кога тие два млаза се судриле, составиле лак и така останале за еден миг, реејќи над бездната.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Од Вишеград и од Рогатица доаѓаа граѓани и му се восхитуваа, жалејќи дека тој се наоѓа во таа пустелија и дивина, а не во нивната касаба. – Требаше да се роди везир! – им одговараа жителите на Жепа и удираа со дланката по камената ограда која беше права со остри рабови како да беше изделкана од сирење, а не од камен пресечена.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Кога ќе пораснат тие ќе знаат да изградат и голем мост преку реката па двата брега да станат еден.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
VII Појавата на чадот ја заплаши и ќерка му на Илка, Кала, која беше премногу дебела: се заплаши и не одеше веќе на брегот да се лечи од дебелштијата, како што тоа го правеше, одејќи на она место каде што топлата вода правеше вир и легнуваше во него.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Се искачи на брегот да види дали од сливањето на дождот во дувалото ќе има поголема пареа и да види дали температурата се покачува.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Но Илко и понатаму си имаше добар апетит, јадеше, шеташе и одеше на брегот да ја лечи реумата во топлата вода.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)