Тоа беше мирис на кожа со вкус на бреза во последните денови на зимата, распарталена од нескротливиот ветар на луда марта, чувство што се раѓа по топењето на танките ленти мраз меѓу процепите на кората, кога ти студи во коските, а длабоко во срцето ти пука жар, фрла искри, те распламтува одвнатре.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Ти, радост што носиш во едрата и бедрата, жалосна убавице, брезо во темнината... Не свенувај! Ти љубов си...љубов ќе се викаш.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)