„Не, не... Со парен број не би бил задоволен“,ѝ рече авторот на Летка.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Како резултат на сето ова на крајот се добило тврдење кое веќе не вели: „Ова тврдење од теоријата на броеви е лажно“, туку: „Ова тврдење од теоријата на броеви не може да се докаже“.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
А на телефонските столбови број не им се знае.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
А на телефонските столбови број не им се знае.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
- Како не постои? - уште еднаш Јана го заврте истиот број и повторно го доби истиот одговор - „Телефонскиот број не постои“.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Слушнав дека во цела Франција има над 70.000 југословенски работници, но точниот број не се знае.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)