варен (имн.) - бев (гл.)

Најчудно беше тоа што тој не осети никакво живо задоволување; субјективно тоа впивање и варење беше исто онолку мртво како и цицањето крв.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Одеднаш на образите му се појави пријатно руменило; усните, исполнети со крв, му станаа црвени; и ноктите на рацете и нозете, се чини, почнаа да растат.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)