вдовица (имн.) - на (предл.)

Дени, станарката на Clock House, е вдовица на сликарот Алберт, кој до интервенцијата во Унгарија, бил тврд комунист, а потоа минал во „зелените“.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Експертите по хортикултура (заедно со селаните, кои го израмнуваат земјиштето и ја подготвуваат почвата) ја „промовираат“ новата голема градина на местото од некогашниот замок.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Мајка ѝ на Благуна, вдовица на Васила Јанческа, почина меѓувреме, а главата на сојот Јанчески, војводата Крсте Јанчески, на кого сѐ му зарастуваа месата и кого и новата српска управа го тормозеше, откако го прочита писмото, го здипли в пазуви и два дена со никого не прозборе од своите.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Потоа, на третиот ден, кога вечераа, сиот мрачен, рече: Уште тоа треба да правиме, да чуваме српски копилиња.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
За Роска, Кизо и Родне Роска се омажи млада, за богат белграѓанец со синџир слаткарници во предвоена Југославија и остана вдовица на првиот заеднички лет на крилјата на љубовта.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Со Моне живеевме на Сењак, во мансардата на „вилата“ на г-ѓа Јамбришак, вдовицата на првиот повоен министер за здравство.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)