И затоа вечервава не му беше ништо тешко да ја отвори влезната врата, која уште беше на мандало притурната, бидејќи Митре не беше готов со јагнето, а сестра му Стана и другата слугинка не беа готови со другите манџи и алвата, што ја пржеше внук му Најдо, дете од тринаесет четиринаесет години.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ни другата вечер не дојде.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Таа вечер не го чувме ѕвоното што нѐ викаше за строј.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Една вечер не ми успеа ваквиот начин на справување со стравот од лошиот човек.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Од онаа вечер не можам да престанам да мислам на тебе. Би сакал повторно да те видам.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Како што ти кажав погоре ме држат заклучена и од онаа вечер не можам да се видам ниту со баба Анча.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Старата анама, што на млади години сучела баклави за самиот Џеладин-бег, таа беше дојдена уште од петокот со три други анами и до саботата вечер не исправија грб од кр’говите и не ги оставија сукалата од раце.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
8. Таа вечер не можев да заспијам: се молев со молитва толку усрдна и чиста, го молев Бога да ме врати од кривиот пат, да ме земе со себе, да не ме остава во рацете на обични разбојници друмски.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)