Живко му даде на виното преодна оценка, како и на она во „Црвени петли”, што значеше дека можеше да се пие без муртење, но и без во одушевување, што пак од своја страна значеше дека наводнава воденица требаше да се сфати како продолжение на „Црвените петли”.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)