Првиот вели: „Но, во Шкотските висорамнини нема лавови.”
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
- да го споменеме само следниот духовит пресврт: еден од јунаците се обидува од колаборантскиот татко да изнуди признание за неговото делување со тоа што ќе го излаже дека ја грабнал ќерка му (за којашто знае дека во тој момент не е во градот); таткото попушта и пишува нешто на лист, очигледно признание, и му го дава листот на јунакот, но кога тој ќе го погледне листот, гледа дека 154 Margina #22 [1995] | okno.mk на него пишува: „Жалам, но штотуку го чув автомобилот на ќерка ми...“.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Хичкок веќе во четириесеттите години го детектирал темелниот прелом во американското општество, слом на татковскиот авторитет што на имагинарно ниво е прикажано како претстава на „понижен татко”.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
„Но, во Шкотските висорамнини нема лавови.”
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)